สถิติผู้เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์

 

โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี | คอมเมนต์ในภาษาซี | การใช้คอมเมนต์แบบหลายบรรทัด

 

 

     โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี

 

   

     โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซีแบ่งออกเป็น 3 ส่วน

             1.  ส่วนหัวของโปรแกรม
               ส่วนหัวของโปรแกรมนี้เรียกว่า  Preprocessing Directive  ใช้ระบุเพื่อบอกให้คอมไพเลอร์กระทำการใด ๆ ก่อนการแปลผลโปรแกรม  ในที่นี่คำสั่ง #include  <stdio.h>  ใช้บอกกับคอมไพเลอร์ให้นำเฮดเดอร์ไฟล์ที่ระบุ คือ  stdio.h เข้าร่วมในการแปลโปรแกรมด้วย  โดยการกำหนด  preprocessing  directives  นี้จะต้องขึ้นต้น ด้วยเครื่องหมาย # เสมอ คำสั่งที่ใช้ระบุให้คอมไพเลอร์นำเฮดเดอร์ไฟล์เข้าร่วมในการแปลโปรแกรม  สามารถเขียนได้ 2  รูปแบบ คือ
       -  #include <ชื่อเฮดเดอร์ไฟล์> คอมไพเลอร์จะทำการค้นหาเฮดเดอร์ไฟล์ที่ระบุจากไดเรกทอรีที่ใช้สำหรับเก็บเฮดเดอร์ไฟล์โดยเฉพาะ (ปกติคือไดเรกทอรี ชื่อ include)
       -  #include “ชื่อเฮดเดอร์ไฟล์” คอมไพเลอร์จะทำการค้นหาเฮดเดอร์ไฟล์ที่ระบุ จากไดเรกทอรีเดียวกันกับไฟล์  source code  นั้น  แต้ถ้าไม่พบก็จะไปค้นหาไดเรกทอรีที่ใช้เก็บเฮดเดอร์ไฟล์โดยเฉพาะ

              2.  ส่วนของฟังก์ชั่นหลัก
                ฟังก์ชั่นหลักของภาษาซี  คือ ฟังก์ชั่น main()  ซึ่งโปรแกรมภาษาซีทุกโปรแกรมจะต้องมีฟังก์ชั่นนี้อยู่ในโปรแกรมเสมอ  จะเห็นได้จากชื่อฟังก์ชั่นคือ main  แปลว่า  “หลัก” ดังนั้น การเขียนโปรแกรมภาษซีจึงขาดฟังก์ชั่นนี้ไปไม่ได้  โดยขอบเขตของฟังก์ชั่นจะถูกกำหนดด้วยเครื่องหมาย  {  และ  }  กล่าวคือ  การทำงานของฟังก์ชั่นจะเริ่มต้นที่เครื่องหมาย {  และจะสิ้นสุดที่เครื่องหมาย  } ฟังก์ชั่น main() สามารถเขียนในรูปแบบของ  void main(void) ก็ได้  มีความหมายเหมือนกัน  คือ  หมายความว่า  ฟังก์ชั่น  main()  จะไม่มีอาร์กิวเมนต์  (argument)  คือ ไม่มีการรับค่าใด ๆ เข้ามาประมวลผลภายในฟังก์ชั่น  และจะไม่มีการคืนค่าใด ๆ กลับออกไปจากฟังก์ชั่นด้วย

 


                                                  ไม่คืนค่าใด ๆ กลับออกไปจากฟังก์ชั่น

                                                   

                           main()  เทียบเท่า  void main(void)

                                                               

                                                         ไม่รับค่าใด ๆ เข้ามาในฟังก์ชั่น

 

argument

คือ

ตัวรับค่าเข้ามาในฟังก์ชั่น

parameter

คือ

ค่าที่ส่งไปยังฟังก์ชั่น


                ค่าของ  argument  และ  parameter ต้องเป็นข้อมูลชนิดเดียวกัน  เช่น หากกำหนดให้  argument  เป็นข้อมูลชนิดตัวอักษรแล้วค่า  parameter  ก็ต้องเป็นชนิดตัวอักษรด้วย

 

              3.  ส่วนรายละเอียดของโปรแกรม
           เป็นส่วนของการเขียนคำสั่ง  เพื่อให้โปรแกรมทำงานตามที่ได้ออกแบบไว้

 

คอมเมนต์ในภาษาซี

           คอมเมนต์ (comment)  คือส่วนที่เป็นหมายเหตุของโปรแกรม ไว้เพื่อให้ผู้เขียนโปรแกรมใส่ข้อความอธิบาย

กำกับลงไปใน  source code  ซึ่งคอมไพเลอร์จะไม่แปลผลในส่วนที่เป็น   คอมเมนต์นี้ คอมเมนต์ในภาษาซีมี 2 แบบคือ

    •                    คอมเมนต์แบบบรรทัดเดียว  ใช้เครื่องหมาย //
    •                    คอมเมนต์แบบหลายบรรทัด  ใช้เครื่องหมาย /*  และ */

     

                ข้อควรระวังในการใช้คอมเมนต์  คือ  ในกรณีที่ใช้คอมเมนต์แบบหลายบรรทัด  จะไม่สามารถใช้    คอมเมนต์ซ้อนคอมเมนต์ได้  ดังรูป  มิฉะนั้นจะก่อให้เกิดข้อผิดพลาดในการคอมไพล์

     

     

    การใช้คอมเมนต์แบบหลายบรรทัด
                  จะเห็นว่าในกรณีที่ต้องการใส่คอมเมนต์หลาย ๆ บรรทัดติดกันนั้น คอมเมนต์แบบหลายบรรทัดจะช่วยประหยัดเวลา

    ในการใส่คอมเมนต์ได้มากกว่าการใช้คอมเมนต์แบบบรรทัดเดียว  แต่ก็ควรระมัดระวังในการใช้งานด้วย

     

    ตัวอย่างที่ 1  โปรแกรมให้นักเรียนศึกษาโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

     

    1:

    #include <stdio.h>

    2:

    main()

    3:

    {

    4:

       clrscr();

    5:

       printf("My name is Parnrawee");

    6:

    }

     

    ผลลัพธ์ของโปรแกรม

     

    My name is Parnrawee

     

    อธิบายโปรแกรม


          บรรทัดที่ 1:   เป็นการบอกให้คอมไพเลอร์นำเฮดเดอร์ไฟล์ชื่อ  stdio.h เข้ามาร่วมในการแปลผลด้วย  โดย  stdio ย่อมาจาก  standard input/output  และ .h  คือ นามสกุลของเฮดเดอร์ไฟล์ในภาษาซี (h  ย่อมาจาก header)  ซึ่ง stdio.h  คือ เฮดเดอร์ไฟล์ที่รวมเอาการประกาศ  (declaration)  ของฟังก์ชั่นมาตรฐานของภาษาซีที่เกี่ยวกับการ  จัดการด้านอินพุตและเอาต์พุตเข้ามาไว้ด้วยกันโปรแกรมนี้มีการเรียกใช้งานฟังก์ชั่น printf()  เพื่อแสดงข้อมูลออกทางจอภาพ  และเนื่องจากส่วนของการประกาศฟังก์ชั่น printf()  ถูกบรรจุอยู่ในเฮดเดอร์ไฟล์  stdio.h  ดังนั้นจึงจำเป็นต้องนำเฮดเดอร์ไฟล์  stdio.h  เข้าร่วมในการแปลผลด้วย
          บรรทัดที่ 2:    คือฟังก์ชั่น main() ซึ่งเป็นฟังก์ชั่นหลักของโปรแกรม  การทำงานของโปรแกรมภาษาซีจะเริ่มต้นที่ฟังก์ชั่นนี้
          บรรทัดที่ 3:    เครื่องหมาย  {  ระบุจุดเริ่มต้นของฟังก์ชั่น  main()
          บรรทัดที่ 4:    เป็นคำสั่งให้เคลียร์หน้าจอเวลาแสดงผลลัพธ์
          บรรทัดที่ 5:    เป็นการเรียกใช้ฟังก์ชั่น printf()  ซึ่งเป็นฟังก์ชั่นมาตรฐานของภาษาซีทำหน้าที่แสดงผลข้อมูลออกทางจอภาพ ในที่นี้จะแสดงข้อความ My name is Parnrawee  ออกทางจอภาพ

          บรรทัดที่ 6:    เครื่องหมาย  }  ระบุจุดสิ้นสุดของฟังก์ชั่น  main()